مالِ مردم مي‌بريد و مي‌خوريد هر که حق گويد زبانش مي‌بريد
اي که از نوشيدنِ خون سَر خوشيد! طفل را در بتن مادر مي‌کُشيد
خونِ مَردم ريختن را بَس کنيد تَرکِ نفسِ خاکيِ نا‌کس کنيد
اي کشيده نام انسان را به گند قيمت خونِ خلايق چند؟ چند؟
صلح٬تنها واژه‌اي لاي کتاب لعتبار زيستن در يک حباب
صلح٬يعني باج دادن٬خَم شدن اب رفتن٬برده بودن٬کم شدن
صلح٬معناي خود از کف داده است حقِ مطلب از قلم افتاده است
کاش مي‌شد مرز بر مي‌داشتيم پادگان‌ها را قلم مي‌کاشتيم
کاش سربازان معلم مي‌شدند ان گدايان هم مُنعِم مي‌شدند
کودکانِ جنگ با دل‌هاي پاک نعش مادرهايشان بر روي خاک
گر مسلمان نيستي ازاده باش! گر بزرگي اندکي افتاده باش!
دوره‌ی قابيليان سَر امده نهضت شمشير اخر امده
گر مسلمان٬گر مسيحي٬گر يهود ادمي باشيد مذهب هر چه بود!
شاهکار بينش‌پژوه
وبلاگ ديوار تا اخر اين هفته با نام امروز خواهد بود.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
Back to Home page