قبلن از چند کانال ( cnbc-e . Tv Land . Canal + ) چند تا قسمت از Desperate housewives رو دیده‌بودم . خوب تعریف سریال رو این‌ور اون‌ور می‌شنیدم و دسترسی برای کامل دیدنش هم نداشتم . چند وقت پیش دو سیزنی که به صورت دی‌وی‌دی بیرون اومدرو کامل دیدم ٬ یعنی حدود ۵۰ قسمتِ ۴۵ دقیقه‌ای که البته الان سیزنِ ۳ اون‌هم داره پخش می‌شه . زنانِ‌خانه‌دارِ مستاصل! یکی از محبوب‌ترین سریال‌های امریکا و کلِ دنیاست و فعلن هم تونسته موفقیت خودشو همچنان حفظ کنه .
شخصیت‌های سریال خیلی زیاد نیستن . کل داستان‌های فیلم هم تشکیل شده از مشکلاتی که برای ۴ تا زنِ همسایه ٬ بری‌وندی‌کمپ ٬ لینت‌اسکاوو ٬ سوزان مایر ٬ گابریل سولیس ٬‌ اتفاق می‌افته .
سریال به شدت جذاب و اعتیادآوره . البته قبول دارم کل سریال چیزایِ عجیب‌غریب و غیرمعمول زیاد داره . مثلن توی محله‌ی این‌خانوم‌ها کلی قتل و دزدی و جنایت اتفاق می‌افته یا اگر تو یه قسمتی اشپزخونه‌ی سوزان‌مایر اتیش می‌گیره و با خاک یکسان می‌شه ٬ قسمتِ بعدش همون اشپزخونه و با همون شکل موجوده و سوزان به خوبی و خوشی توش قدم می‌زنه .
ولی موضوع چیزِ دیگه‌ای هست . اونم فقرِ‌ سریالِ خوب تو ایرانِ خودمونه و مثلن با مقایسه‌ی سریال موفق این روزهای ایران به نام زیر‌تیغ که تشکیل شده از یه داستان اعصاب خردکن و چندتایی بازیگر و البته کارگردانی معروف با همین چندتا خانومِ مستاصلِ محبوبِ دنیا شاید به نتیجه‌‌ی من برسید. باور کنید محمدرضا‌هنرمند که هیچی کلِ کارگردان‌های تجاری‌ساز موفق ایرانی ( کسی رو با این مشخصات تو ایران می‌شناسین؟)رو هم جمع کنید شاید نتونن یه سریال خوب در حد سریال‌های محبوب این‌روزهای دنیا بسازن .
راستش الان هم مشغول دیدن Se x and the city هستم که فعلن به اندازه‌ی desperate housewives جذبم نکرده و البته از امشب هم دیدنِ Lost رو شروع می‌کنم که یه سر و گردن بالا تر از بقیه سریال‌هاست .
اینو جدی می‌گم ٬ شاید این سریال‌ها خیلی چیزِ خاص و عجیب‌غریبی نداشته باشن و داستان‌ها و خط‌روایی‌شون هم کلی مبتذل باشه . ولی وقتی شب ٬ می‌خوای یه ساعتی لم بدی جلوی تلویزیون و یه ذره ذهنت اروم بشه و احتیاجی به فکر کردن زیاد هم نداشته باشی این سریال‌های هالیوودی موفق‌ترن یا مثلن زیر‌تیغ و مستانه و دیوانه و اعلا و هزار کوفت و زهرمار دیگه ؟!