بهرام رادان ٬ در حالی‌که یکی از محصولات Nimany رو با یه کتِ مخملِ مشکی پوشیده بود . برای گرفتن جایزه سیمرغ‌بلورین بهترین بازیگر مرد پشت میکروفون رفت . قبل از این‌که حرفاشو بزنه چند قدم جلوتر سیمرغ رو روی زمین گذاشت و حرف‌هاشو گفت. از این‌که مهرجویی جایزه نبرده گله کرد و تاکید کرد البته مهرجوییِ بزرگ نیازی به جایزه نداره . بعد از چاووشی نام برد و اخر سر هم آرزو کرد یه روزی چیزی به نام سانسور وجود نداشته باشه .
نمی‌دونم حرف‌های رادان از قبل آماده شده‌بود یا نه . البته خودش گفته احتمال گرفتن سیمرغ رو می‌داده . ولی احتمالن انقدر فشار‌های این چند‌روزه زیاد بوده که رادان مجبور می‌شه نامه بنویسه- نامه‌ای که حتمن افرادی مثل باذل تو تهییه‌کردنش نقش مهمی داشتن! - و در مورد حرف‌هایی که زده « توضیح »‌ بده .
این‌شماره همشهری‌جوان٬ مهرجویی چند خطی در مورد رادان نوشته و ازش به عنوان آکتور‌حرفه‌ای نام‌برده . واقعن هم رادان از تمام بازیگر‌های دوره‌ی خودش حرفه‌ای تر عمل می‌کنه . از ظاهرشدنش تو جاهای عمومی و برخوردش با مردم تا امضاکردن قراردادهای فیلم‌ها ولی من هنوز منظورشو از این نامه‌‌ی اخر نفهمیدم . چه دلیلی برای توضیح واضحات بود ؟