موزيکِ محبوبِ من ٬‌اين‌روزها ٬‌ يک سينگلي شده که حتمن همتون يه‌بار هم که شده شنيدين . موزيکي که شاعرش هم نه از دوستانِ وطني و نه از يارانِ شهيار قنبري و نه حضرات شاعرانِ کلاسيک هست . اتفاقن ترانه‌سرايي کاملن عوام‌پسند داره و در ضمن بچه‌پررو هم هست . تازه ظهور و طلوعش هم از جاي زردي(!) مثل تلويزيون بوده و شعرش‌هم دقيقن يه حسِ مبتذل(!)‌ و تين‌ايجري رو نشونه رفته (!!!) . البته من هر وقت جمعه صبح‌ها تو ماشين باشم برنامه‌‌ش رو در راديو هم گوش مي‌دم و در ضمن به خاطر برخورد چندروزه‌اي که جايي با هم داشتيم - کلي هم مغرور و از کونِ فيل افتادس - به هيچ‌وجه باهاش حال نمي‌کنم ٬‌ اصلن بياييد علي‌معلمِ دنياي‌تصوير رو چند سال جوون‌تر کنيم تا برسيم به فرزاد‌حسني.

- با يه سرچ مي‌تونين ترانه‌ي خداحافظ رو دانلود کنيد :‌ شعر از فرزاد‌حسني و خواننده هم امير‌عليزاده

- مي‌بينيد؟‌ متوجه منظورم شدين ؟‌ با لغات بازي کردن کار راحتيه .

- در مورد مطلبِ قبلي ٬ من مشکلي با محسن چاووشي ندارم بلاخره حتمن جلال‌همتي هم خواهان داره که اون مدل موسيقي هم توليد مي‌شه ٬ من به شخصه بارها با مهوش‌پريوشِ خدابيامرز جلال رقصِ‌ جواتي هم کردم!. مشکل اينه که کسي مثل داريوش‌مهرجويي که خيلي هم بزرگه چرا بايد محسن‌چاووشي رو مطرح کنه؟ محسن‌چاووشي زحمت مي‌کشه؟ دستش درد نکنه ٬ دمش‌گرم مي‌ره زير پتو ؟ قربونش‌برم خسته نباشه . از ايران خارج نمي‌شه ؟ اقا کوچيکشم . ولي صداش کپيِ صدايِ کسِ ديگه‌اي هست . مي‌فهمين ؟ من با اين تيکش مشکل دارم . مي‌گم اصلن مهرجويي نمي‌دونسته اين موضوع‌رو . يعني کسي به مهرجويي نگفته که صداي چاووشي کپي‌پيستِ کسِ ديگه‌اي هست ؟حالا کاري ندارم اصلن سياوش‌قميشي کارش خوبِ يا نه ولي صدا کپيِ صداي قميشي‌ست .

- باز هم مي‌گم سنتوري رو دوست دارم . همون‌طور که last days گاس‌ون‌سنت و shine رو دوست دارم و فيلم من‌رو ياد اين دو فيلم انداخت و دوست دارم يه بار ديگه هم ببينمش .